Zeg niet "de digitale bibliotheek", zeg "de bib van morgen"

Vanmorgen een interessante brainstorm meegemaakt bij Bibnet over de Digitale Bibliotheek (trouwens op basis van een leuke presentatie). Geen evident onderwerp blijkbaar, noch binnen de bibliotheeksector, noch bij de gebruikers. Sommige mensen, misschien vooral ouderen, worden afgeschrikt door het woord digitaal en dreigen af te haken. Anderen, waarschijnlijk vooral jongeren, worden afgeschrikt door het woord bibliotheek en hebben misschien al afgehaakt.

In de loop van de voormiddag kwamen een paar interessante vragen aan bod:

• Moet een lokale bibliotheek een eigen afdeling audio-visuele materialen hebben? Moet elke bibliotheek aan collectievorming blijven doen? Of moet de lokale bibliotheek een goed aangelegde toegangspoort zijn naar de informatiesnelweg? Waarbij het aanbod meer meer bovenlokaal zal georganiseerd worden? Een trend die met de downloadbaarheid van muziek al duidelijk te zien is, maar die er ook zit aan te komen bij de gedrukte content: van boek naar e-book
• Andere vraag: hoe zinvol is het idee van een bibliotheeklidmaatschap nog? Is het niet beter aan elke Vlaming gratis een basisdienstverlening aan te bieden ivm informatie - en cultuurvoorziening zonder dat die zichzelf eerst lid moet maken en waarbij je dienstverlening die verder en dieper gaat betalend kan maken?

Het gaat met andere woorden niet over digitaal of niet, maar over de kerntaken van de bib en hoe deze morgen en overmorgen gestalte moeten krijgen.