Reactie van nogal wat mensen die horen dat “ik op twitter zit” (grappige uitdrukking trouwens): “Goh, dat kan ik er echt niet bijnemen, ik krijg al die mailtjes sowieso nu al niet verwerkt."
In huis heb ik graag de radio aan, met zijn mix van prettige muziekjes, nuttige informatie, leuke weetjes en soms oeverloos geklets. Als ik ontbijt, kook of de krant lees. Vaak hoor ik de helft niet van wat er wordt gezegd, maar dat vind ik niet erg. En soms, als ik me op iets wil concentreren, zet ik de radio uit.
Eigenlijk ga ik op dezelfde manier met Twitter om: het is een onophoudelijke stroom waar je dingen kunt uit oppikken, maar die hoogstens onder de noemer “interessant” vallen, nooit “dringend”. Het irritante van onze mailbox is dat we er alles en nog wat in terugvinden (zie eerdere post): dringende dingen, interessante dingen, grappige dingen, verdachte dingen,… We Quit Mail was rond de jaarwissel een "beweging'" (groot woord) van lui die hun overvolle, tijd- en energievretende mailbox beu warenHet zou leuk zijn als we er de komende jaren zouden in slagen om alles wat niet dringend is, maar gewoon interessant, grappig of leuk om weten naar sociale media kunnen verhuizen. Onze mailbox zou serieus afslanken en opnieuw ons respect verdienen..
Twitter dus voor alles wat interssant is maar niet dringend? Er is minstens één uitzondering. Bij rampen en grote ongelukken bieden sociale media een set van instrumenten om grote groepen van de bevolking snel en goed geïnformeerd te houden. “Sluit ramen en deuren!”, dat soort informatie, die wel degelijk dringend is. Naar aanleiding van de Moerdijkbrand in Nederland op 5 januari ontstond een levendige discussie over het (onder)gebruik van Twitter en andere nieuwe kanalen, zie bijvoorbeeld http://www.crisiswerkplaats.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten